De Keukenhof

Prachtig weer, bloemen in allerlei kleuren: een mooie dag om met onze kleinzoon van bijna 2 daar naartoe te gaan. Duizenden mensen, het krioelt er. Je loopt zelfs langzaam, want is het is er op maandag niet echt rustiger. Ze komen met bussen vol, overal vandaan.

Wat kunnen tulpen – vooral de zalmkleurige – ontzettend mooi zijn!!! Foto’s worden overal genomen. “Hoe zal het zijn later, in de hemel?”, schiet er door me heen. “En weten al deze mensen wel dat er een hemel is? Dat er een God is die van ze houdt en zijn enige geboren Zoon gegeven heeft als reddings- en verzoeningsplan voor ons?”

Ik kijk weer naar al die mensen… misschien nog wel meer dan naar al die bloemen. Wat is hun potentieel? Wat zit er in hen? Realiseert men zich wel dat er een God is die dat in hen heeft gelegd? En dat er een reden is om voor te leven? Dat je vrucht mag dragen… zelfs honderdvoudig? Dat het Zijn wil is dat je zult floreren, zult groeien en bloeien? Dat we onze maximale potentie in Zijn kracht mogen gebruiken?

Wat wil je? Wat maakt je gelukkig?
Waarvoor leef je? Waarom leef je?

Ik zie al die mensen lopen, kijken, lachen… (en eten…).
Als bloemen je al blij maken… de schepping laat altijd iets zien van de glorie van zijn Schepper.

Laten wij ook de keus maken om iets te laten zien van Zijn glorie. In liefde, trouw, vrede en toewijding. Zelfs in je keuken (maak daar maar een hof van, haha). Neem een bloemenbehangetje…
Mensen die in hun volle potentie wandelen voor Zijn glorie zijn mooi mensen.