Wat een dagen hebben we gehad… nog even en het is alweer Kerst! We stoppen even en genieten na van alle goede dingen van het afgelopen jaar…. Maar Zijn tegenwoordigheid is in het nu, Hij wacht alweer op je, voor (weer) iets nieuws, iets speciaal, iets lieflijks, iets goeds, iets wat je helpt of wat jou bemoedigt. Een plek waar je tot zegen kunt zijn, waar je kunt uitdelen van het goede van Hem, van Zijn vrede, goedheid en bescherming, een plek van Zijn beloftes, een plek van leven, een plek van verfrissing en verkwikking en rust. Hij is een Goede Herder voor je, die je doet neder liggen in grazige weiden.

Hoe goed ben je eigenlijk voor jezelf? Ik meen het, ben je echt wel goed voor jezelf? En haal je je energie uit amusement, uit eten en drinken, uit samen zijn of je werk of je gezin, familie of vriendschappen, natuur, sport… Op zich best goede dingen allemaal, maar… denk ook even na. Geniet je ook juist niet om met Hem te praten? Om Zijn Woord te horen of lezen, met Hem te wandelen. Hem bekend te maken aan anderen, Zijn Huis te bouwen, Zijn tegenwoordigheid te zoeken, in Zijn Huis te zijn met al die anderen die Hem groot maken en eren?

Iets voor Hem of namens Hem doen geeft toch wel erg veel vervulling. Ik zit nu met mijn pootjes omhoog op de bank, heb net mijn straat een mooie Kerstuitnodiging gegeven… want Zijn Huis moet toch vol worden??

Meebouwen met je talenten, je voorbede, je tijd, meedoen aan projecten voor je medemens in de stad, doe mee, help mee, bouw mee! Het zal je leven alleen maar rijker maken. Mensen waarde geven. Jezelf een goed gevoel geven. En Hem blij maken. Want de oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig.
Ben jij er eentje?

Liefs,
Mathilde